Blog

Unicef ogłosił, że holenderskie dzieci są najszczęśliwsze na świecie. Autorki książki, Michele Hutchinson oraz Rina Mae Acosta, przedstawiły holenderski pomysł na wychowanie dzieci od lat najmłodszych, poprzez dorastanie aż do dorosłości, biorąc przy tym pod uwagę zarówno wychowanie szkolne jak i to, co dzieje się w domu rodzinnym.  Co ich zdaniem spowodowało, że Holandia zajęła pierwsze miejsce w tej klasyfikacji?

• Dzieci w Holandii maja dużo więcej swobody niż ich rówieśnicy w innych krajach, dzieci w wieku szkolnym bawią się na dworze bez kontroli dorosłych, dzięki czemu stają się bardziej samodzielne
• Otwarta komunikacja – holenderskie dzieci są bardziej spontaniczne w wyrażaniu swoich poglądów, nie krępują się rozmawiać z dorosłymi, bo są przez nich traktowane poważnie i po partnersku
• W Holandii edukacja jest państwowa i system nauczania jest w miarę wyrównany. Holenderskiej szkole daleko do modelu, w którym nauczyciel mówi uczniom, co mają robić, czego się uczyć, a dzieci nie mogą z nim dyskutować. W Holandii to uczniowie, przy niewielkim wsparciu i pomocy nauczycieli, szukają odpowiedzi na nurtujące ich pytania, są bardziej zaangażowani w odkrywanie nowych rzeczy i bardziej niezależni, sami decydują także jak się uczyć
• Holenderskie śniadania – hagelslag, czekoladowa posypka do śniadania, jako element wspólnego przygotowania śniadania i jedzenie go razem
• Dzieci w Holandii jeżdżą bezpiecznie i samodzielnie na rowerach do szkoły. Dlaczego dla Holendrów tak ważna jest jazda na rowerze?
  Holenderski Związek Rowerzystów promuje jazdę na rowerze jako aktywność, dzięki której poczujemy się szczęśliwsi i zdrowsi. Szczególnie ważne są dwa aspekty. Po pierwsze, jazda w różnych warunkach pogodowych – a w Holandii pogoda potrafi być bardzo kapryśna – wzmacnia odporność. Po drugie, jazdę na rowerze można porównać do życia – nie zawsze świeci słońce i jest z górki. Uczy także pokonywania trudności
• Gezellig – to styl życia Holendrów. Skandynawowie mają hygge, a Holendrzy gazelling. Hygge to skupienie się bardziej na sobie, na kontakcie z naturą, Gazelling kieruje uwagę na relacje, na czas spędzony w domu z rodziną i przyjaciółmi; na wywołanie wrażenia przytulności, ciepła, przynależności, miłości, bezpieczeństwa, zadowolenia i wspólnoty.
  Balans między pracą a życiem rodzinnym, który udało się wypracować Holendrom jest niesamowity. Są oni bardzo wspólnotowi, najważniejsze są dla nich relacje z drugim człowiekiem

To tylko kilka najważniejszych wniosków. Na pewno warto sięgnąć po tą pozycję, spojrzeć na wychowanie i rozwój dzieci z innej perspektywy.